دیرنوشته

یه سری حرف‌ها هست که می‌شنوی از نزدیکانت، که مزه تلخی دارن برات.

از شنیدن‌ این حرف‌ها بدت میاد، شرمت میشه.

می‌ریزی تو خودت، حتی نمی‌تونی با نزدیک‌ترین فرد زندگی‌ت در موردشون صحبت کنی.

که مبادا اون تصویر خوبی که تو ذهنش داشته بهم بریزه ... 

این حرف‌ها آدم رو پیر می‌کنه.

تو این یک سال گذشته، روزهای خوش زیادی داشتم.

نمی‌دونم چرا اون موقع که خرکیف هستم این وبلاگ یادم نمی‌افته؟ 

شاید اون لحظه اونقدر حس به اشتراک گذاشتن احساساتم با بقیه غلیان می‌کنه که ...